دارو درمانی:
رویکرد علم پزشکی در مواجهه با بیماری ها بر یافتن موادی استوار بوده که دارای خاصیتی باشند که وقتی در معرض سلولهای آن ارگان قرار میگیرند، عملکرد صحیح آن ارگان را به آن بازگردانند. علم پزشکی این مواد را "دارو" نامگذاری نموده است ولی تاثیر داروها در همه ی افراد با بیماری یکسان، به یک اندازه نیست. به همین دلیل در علم داروشناسی از واژه ی efficacy یا میزان اثر بخشی استفاده میشود و حتی برای تایید اثرات یک دارو، عدم تاثیر آن بر روی تعدادی از افراد مورد آزمایش ملاک مردود بودن نیست و تاثیر بر روی درصد مشخصی از افراد از نظر علمی کافی است.
بر اساس فرضیه رژولاین تاثیر تمام مواد بر سلولهای زنده به علت امتزاج و یا تضارب امواج آنها است. اگر امواج یا شعور حاکم بر سلول به گونه ای باشند که امتزاج مناسب با امواج مولکولهای دارو ایجاد نگردد دارو تاثیر مورد انتظار را نخواهد داشت. عوارض شدید دارو در برخی افراد نیز ناشی از تضارب امواج دارو با امواج سلول است.
همچنین علت متغیر بودن عوارض جانبی یک دارو در بدن افراد مختلف به این علت است که امواج سلولهای هیچ دو فردی در دنیا یکسان نیست لذا کیفیت امتزاج و تضارب امواج آنها با امواج دارو متفاوت خواهد بود.